تندیس عشق و اندیشه

بعضی از آدم‌ها به «تنهاییِ کامل» قله‌ها رو فتح میکنن،

در حالی که بعضی‌ها «باهم» حرکت میکنن.

وقتی بالای قله میرسیم صحبت می کنیم،

عامل می‌کنیم و خاطرات میسازیمو با هم مشترک میشیم.

فکر می‌کنم ما گروهی هستیم

که حاضریم همه‌ی خوبی‌ها و بدی‌هارو تحمل کنیم،

تا «باهم» به قله صعود کنیم.

تندیس عشق و اندیشه...

«اگر گردن يك گربه را خرد كنم كسى چيزى به من نمى گويد؛اما همين كه زنى را خفه كنم يك جنايتكار خطرناك محسوب خواهم شد.من آزادم كه از عنكبوت ها بيزار باشم ولى حق ندارمكه نسبت به همانندهاى خود بيزارى بجويم.هيچ كس مرا مجبور نمى كند كه ماهى سفيد را دوست داشته باشماما همه مى خواهند مرا مجبور كنند تا آدم ها را دوست داشته باشم.چه كسى مسئول اين حماقت هاست؟» تندیس عشق و اندیشه...

من، بدترین و سخت ترین و سیاه ترین روزای زندگیم رو تنهایی گذروندم،اون روزها خیلی طولانی نبودن اما انقدر سیاه بودنکه ۱ درصد حتی فکر نمیکردم ازش جون سالم به در ببرم.و واقعا هیچکس کنارم نبود و هیچکس خبر نداشت،که البته بخش عظیمیش به خاطر توداری بیش از حد خودم بود،اما شاید اگر انقدر احساس تنهایی نداشتم یه سری چیزها پیش نمیومدیا شاید راحت تر از اون سختی ها گذر می کردم، هر طور بود گذشتم ،شاید خیلی از اون اتفاقات یادم بره،اما هیچوقت تنهایی اون لحظه هامو که هنوزم همراهمه یادم نمیره. تندیس عشق و اندیشه...